Aby odpowiedzieć na pytanie, czy koszt kursu językowego przedsiębiorcy może zostać uznany za koszt uzyskania przychodów pozarolniczej działalności gospodarczej należy sięgnąć do art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, który odnosi się do tego, co może być takim kosztem. W myśl tego przepisu, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Wspomniany art. 23 zawiera katalog enumeratywnie wymienionych kosztów, które nie mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów, nawet jeśli są poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Wśród tych kosztów nie ma jednak wydatków na kurs językowy.
Oznacza to, że jeśli tylko koszt ten pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym
z osiąganymi przychodami lub zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodu oraz jest właściwie udokumentowany – może być rozliczony w kosztach działalności.
Analizując kwestie kosztów uzyskania przychodów, należy zwrócić uwagę na to, czy dany koszt nie jest wydatkiem o charakterze osobistym. Tytułem przykładu, za takie wydatki organy podatkowe uważają zakup okularów dla przedsiębiorcy i to nawet w sytuacji, gdyby służyły one mu tylko do pracy np. przy komputerze i nie musiał ich wykorzystywać w życiu prywatnym.
W odniesieniu do kursu językowego na pewno podstawowe znaczenie ma to, czy ma on na celu przede wszystkim podniesienie ogólnego poziomu wiedzy przedsiębiorcy, czy uzyskanie przez niego nowych umiejętności, przydatnych głównie w życiu prywatnym.
Tak więc należy przeanalizować między innymi to, czy:
- dany język wykorzystywany jest przez podatnika w związku z pracą w zespole, czy
z kontrahentami nim się posługującym, - czy jest to kurs specjalistyczny związany z wykonywaną pracą, skierowany do określonej grupy podatników (np. prawników, lekarzy czy informatyków), czy też jest to ogólna nauka języka,
- jest to język szkoleń zawodowych, czy literatury fachowej.
Oczywiście na uwadze należy mieć to, że ciężar wskazania tego związku spoczywa na podatniku. Przedsiębiorca będzie musiał więc wykazać, że poniesienie wydatku na kurs językowy pozostaje w związku z podnoszeniem jego kwalifikacji zawodowych, zdobywaniem wiedzy oraz umiejętności, które są niezbędne lub co najmniej przydatne w prowadzonej działalności gospodarczej. Takim dowodem może być chociażby to, że prowadzi w danym języku korespondencję ze współpracownikami czy kontrahentami, nabywa lub wypożycza obcojęzyczną literaturę fachową.
Podstawa prawna:
